اگر میخواهید بدون ریسک در صفحه اول گوگل باشید این مطلب را بخوانید و روی این تصویر کلیک کنید

سایت مجموعه یک بانک اطلاعات مشاغل است که ثبت آگهی در آن برای همه امکان پذیر و رایگان است. ما سعی میکنیم آگهی های ثبت شده را در صفحه اول گوگل قرار دهیم و پس از آن هزینه را از ثبت کننده آگهی دریافت کنیم.آیا میدانید 94 درصد کاربران فقط صفحه اول گوگل را بررسی میکنند؟ پس شما هم با ثبت آگهی در سایت بانک اطلاعات مشاغل مجموعه در صفحه اول گوگل دیده شوید بالا آمدن سایت در صفحه اول گوگل

فروش بک لینک تضمینی با کیفیت قوی برای افزایش رتبه وب سایت مناسب برای سئو کار های حرفه ای ، افزایش سریع رتبه وب سایت

بک لینک

اجاره باغ گلدشت نجف آباد

کار در محیط های صنعتی همواره با مخاطرات بهداشتی , ایمنی و زیست محیطی همراه است.این مخاطرات در فعالیت های مختلف کاری می توانند به شکل های متفاوتی ظاهر شده و در صورت عدم برنامه ریزی و کنترل صحیح پیامدهای را به دنبال داشته باشد.که گاهی اوقات جبران آن ها به هیچ وجه امکان پذیر نیست.از این رو داشتن برنامه ای نظام مند برای شناسایی خطرات شغلی و لحاظ نمودن برنامه های کنترلی و پیشگیرانه به منظور جلوگیری از بروز پیامدهای ناگوار در محیط کار امری اجتناب ناپذیر است.

کار در ارتفاع از جمله فعالیت هایی است که در محیط های کاری مختلف به صورت روزمره و یا برای انجام برنامه های تعمیر و نگهداری انجام می شود و به ویژه در صنعت سیمان از گستردگی شرایط خاصی برخوردار است.

شرایط خاص کار در ارتفاع آن را به فعالیتی خاص از نوع مخاطرات و پیامدهای احتمالی آن تبدیل نموده است. وجود این شرایط , اقدامات خاصی را نیز به منظور حصول اطمینان از برقرار شدن ملاحظات ایمنی , بهداشت و محیط زیست نیاز خواهد داشت. در این نوشتار سعی شده است تا با توجه به شرایط و ملاحظات ذکر شده نکاتی ارائه شود.

 هدف از تهیه این دستورالعمل , ارائه یک سند راهنما در زیر مجموعه های حفاظت و ایمنی به منظور ایجاد شرایط ایمن جهت انجام کار در ارتفاع و نیز آموزش و راهنمایی افراد جهت انجام ایمن کار می باشد.

این دستورالعمل برای استفاده در کلیه زیر مجموعه های حفاظت و ایمنی و نیز عملیات پیمانکاری تدوین گردیده است.

-مسئولیت اجرای این دستورالعمل بر عهده مدیران شرکت ها می باشد.

-بازنگری و تجدیدنظر در این دستورالعمل ها توسط واحد حفتظت و ایمنی انجام می گیرد. کارکنان شرکت ها و نیز کارکنان مجموعه های پیمانکاری می توانند برای انجام کار در ارتفاع از مفاد این دستورالعمل پیروی نمایند

انجام کار در مکان هایی که بلندی آن از سطح زمین 1.20 متر باشد , عملیات کار در ارتفاع محسوب می شود و ضروری است که در این قبیل فعالیت ها اقدامات لازم جهت پیشگیری از سقوط در نظر گرفته شود.

در فرآیند ایمن سازی عملیات کار در ارتفاع 3 مرحله وجود دارد.

1- پرهیز از کار در ارتفاع یا انجام بخش هایی از آن در سطح زمین در شرایطی که این امکان وجود داشته باشد.

2- استفاده از رو ها و تجهیزاتی که خطر سقوط افراد در حین کار را از بین ببرد. در صورتیکه الزاما کار می بایست در ارتفاع انجام گیرد.

3- استفاده از روش ها و تجهیزاتی که در ارتفاع سقوط و شدت صدمات ناشی از سقوط را کاهش دهد.در شرایطی که امکان از بین بردن خطر سقوط وجود نداشته باشد.

برنامه ریزی برای کار در ارتفاع :

 برنامه کار در ارتفاع فرآیندی است که نیاز به یک مدیریت متمرکز دارد . در این فرآیند هدایت تیم بر عهده گروهی از متخصصین مجرب خواهد بود که احاطه کاملی بر عملیات و نحوه ایمن سازی آن داشته باشند.

این عملیات در سه مرحله : شناسایی خطرات , آنالیز آن ها و پیش بینی اقدامات کنترلی انجام می شود.

1-شناسایی خطرات :

در این مرحله بایستی محل و شرایط کار در ارتفاع به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته و احتمال بروز خطراتی مانند سقوط افراد , لغزش بر روی سطح کاری , سقوط اشیا و ابزار آلات و ... مورد بررسی قرار گیرد.

2-آنالیز خطرات :

در این مرحله از برنامه ریزی کار در ارتفاع بایستی مواردی از جمله ارتفاع کار , استحکام و ایمنی سطوح کار , حفاظ های جانبی , لغزندگی سطح کار , احتمال سقوط اشیا و ابزار آلات از سطوح و ارتفاع بالاتر , احتمال سقوط اشیا و ابزارآلات از سطح کار به پایین و .. با عنایت به بزرگی خطر و شدت صدمات و خسارات وارده احتمال ناشی از آن مورد ارزیابی قرار گرفته و اولویت های اصلاحی تعیین گردد.

3-پیش بینی اقدامات کنترلی :

در این مرحله براساس تجزیه و تحلیل خطرات شناسایی شده و همچنین تجهیزات و تاسیسات , تجارب و توانایی های افراد و امکانات موجود اقدامات کنترلی لازم پیش بینی و اجرا می گردند.

4-جلوگیری از سقوط اشیا بر سر دیگران :

یکی از مخاطرات عمده کار در ارتفاع , سقوط اشیا و اجسام است که علاوه بر خسارت به تجهیزات , می تواند باعث آسیب به افرادی شود که در حال عبور و مرور یا مشغول کار در محل هستند از این رو لازم است موارد زیر به دقت مورد توجه قرار گیرد.

• در این قبیل کارها که احتمال سقوط اشیا و افراد زیاد است , استفاده از شبکه ها (توری )ی ایمنی ضروری است.

• انجام کار یا عبور و مرور از محلی که کار در ارتفاع انجام می شود بدون تائید کارشناس ممنوع است.

• هنگام کار در ارتفاع با طناب استفاده از کمربندهای ایمنی مخصوص کار در ارتفاع مجهز به گیره ها و سایر وسایل نگهداری ابزار ضروری است.

• منطقه ممنوعه عبور باید با استفاده از علائم هشدار دهنده مشخص گردد و عبور و مرور در آن کنترل شود.

• در صورت نیاز به عبور یا انجام کار همزمان , باید احتیاط های کامل لحاظ و از تجهیزات حفاظتی مناسب , به ویژه کلاه ایمنی استفاده شود.

5-اقدامات مورد نیاز در صورت سقوط یک فرد:

علیرغم به کار بستن تدابیر ایمنی , امکان بروز حادثه در هنگام کار هیچ گاه به صفر نمی رسد. از این رو لازم است آمادگی لازم برای مواجهه شدن با انواع حوادث کاری ایجاد گردد. یکی از مهمترین حوادث کار در ارتفاع , سقوط افراد انجام دهنده کار است.

مهمترین اقداماتی که در صورت سقوط افراد می توان انجام داد عبارتند از :

• حفظ خونسردی

• متوقف کردن عملیات /ابزار

• قطع جریان برق ( در صورتی که سقوط بر اثر برق گرفتگی باشد)

• چک کردن علائم حیاتی(در صورت شدید بودن جراحات)

• شناسایی قسمت های آسیب دیده بدن

• آتل بندی عضو شکسته و خودداری از حرکت دادن بی مورد مصدوم

• اطلاع به اورژانس و امور HSE و درخواست کمک با توجه به شدت حادثه و جراحات وارده به مصدوم

موقعیت انجام عملیات

موقعیت انجام عملیات از جمله مواردی است که در تجزیه و تحلیل خطرات کار در ارتفاع و پیش بینی اقدامات کنترلی بایستی مورد بررسی قرار گیرد. خطوط هوایی انتقال برق , حفاری های بدون پوشش , تاسیسات زیرزمینی و ... از جمله مواردی به شمار می روند که بایستی وضعیت آن ها در محلی که عملیات کار در ارتفاع انجام می شود . مشخص و در صورت نیاز به هرگونه خاک برداری و حفاری به منظور قرار دادن پایه داربست ها و یا سایر موارد بایستی در رابطه با وجود کابل های زیرزمینی انتقال و توزیع برق در منطقه عملیات بررسی لازم به عمل آمده و ضمن استعلام از مراجع ذی ربط , حریم های قانونی رعایت شده و در صورت لزوم اقدامات احتیاطی از قبیل قطع جریان برق , تغییر موقت یا دائم مسیر , حفاظت و ایزوله کردن این خطوط توسط مراجع مذکور انجام شود.

قبل از شروع عملیات کار در ارتفاع در مجاورت خطوط هوایی برق فشار ضعیف , بایستی مراتب به مسئولین و مراجع ذی ربط اطلاع داده شود تا اقدامات لازم از قبیل قطع جریان , تغییر موقت یا دلئم مسیر یا روکش کردن خطوط مجاور ساختمان با لوله های پلی اتیلن یا شلنگ های لاستیکی و نظایر آن ها انجام شود.

خطوط هوایی انتقال برق به دلیل ویگی ها و خطرات خاص و از طرفی احتمال زیاد مجاورت عملیات کار در ارتفاع با این خطوط , از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

هنگام کار در مجاورت خطوط هوایی انتقال برق و به ویژه خطوط فشار قوی لازم است که این عملیات تحت نظارت مستمر افراد دارای صلاحیت علمی و تجربی در زمینه ایمنی برق صورت گیرد.

در عملیات کار بر روی خطوط برق فشار قوی اقدامات زیر ضروری است:

1- قطع کامل جریان برق از طریق کلیدهای چاقویی یا سایر کلیدهای ایمن با مجوز افراد صلاحیت دارو قفل کردن کلیدهای مزبور

2- اطمینان از عدم امکان وصل مجدد و برداشتن کلید سوئیچ ها و نصب اینترلاک ها و تابلوهای خطر

3- همهنگی با کلیه افراد و مسئولین پست برق

4- دشارژ نمودن خطوط توسط وسایل مخصوص ( گاهی خطوط بواسطه اثر خازنی و خازن های مسیر , دارای جریان الکتریکی در طول مسیر می باشند.)

5- اطمینان از قطع ولتاژ با استفاده از فازمتر , پروپ ولتاژو سایر دستگاه های اندازه گیری

6- جهت اطمینان بیشتر اتصال کوتاه نمودن فازها و نول ها به منظور پریدن فیوز ها در صورت وصل جریان به هر دلیل

7- زمین کردن فازها و نول ها بدین صورت که ابتدا کابل ارت به زمین وصل شده و سپس به فازها و نول ها وصل می شود.

8- محصور کردن و پوشاندن قسمت های برق دار مجاور و ایجاد مانع و حائل مناسب

شرایط محیطی انجام عملیات (آب و هوا , نور و ..)

 در هنگام وقوع بادهای شدید که سرعت آن ها بیش از 50-40 کیلومتر در ساعت باشد, کار در ارتفاع باید تعطیل شود.

در هنگام وقوع رعد و برق های شدید کار در ارتفاع به دلیل امکان برق زدگی به ویژه روی داربست های فلزی ممنوع است.

در هنگام بارندگی , هرگونه عملیات با استفاده از تجهیزات برقی به خصوص جوشکاری برق و همچنین در شرایطی که سطوح کار در اثر ریزش باران لغزنده می شود ممنوع است.

در هنگامی که نور کافی در محیط عملیات وجود نداشته باشد و یا در شرایطی که به علت گرد و خاک , مه و یا بارش باران و برف , میزان دید کافی نباشد بایستی عملیات کار در ارتفاع را تعطیل گردد.

توانایی های فیزیکی و روانی مجریان عملیات:

1- مجریان عملیات کار در ارتفاع بایستی حداقل ذارای قدرت دید 10/4 با عینک و یا بدون عینک باشند.

2- مجریان عملیات کار در ارتفاع بایستی از سلامتی کامل برخوردار و فاقد خصوصیت ترس از ارتفاع باشند.

3- مجریان عملیات کار در ارتفاع بایستی  توانایی سمعی مورد نیاز جهت شنیدن اصوات و صداهای همکاران را بدون سمعک یا با استفاده از سمعک را داشته باشند. این مسئه بویژه جهت شنیدن اخطارهای ایمنی اهمیت دارد.

4- این افراد بایستی دارای قدرت بدنی , چالاکی , مهارت دستی و هماهنگی مناسب و سرعت انتقال مورد نیاز جهت کار در ارتفاع باشند.

5- علائم دال بر نقص عضو یا عدم تعادل روانی که به تائید پزشکان متخصص رسیده باشد , می تواند منجر به آسیب رساندن به فرد یا دیگران شود و به همین دلیل بایستی در بکارگیری افراد جهت کار در ارتفاع مد نظر قرار گیرد.

6- علائم دال بر اینکه فرد مستعد بروز سکته قلبی باشد از جمله بیماری فشار خون , و یا به دلیل برخی بیماری ها مانند صرع دچار کاهش کنترل فیزیکی خود شود, بیانگر عدم صلاحیت وی جهت کار در ارتفاع می باشد. لذا در اینگونه موارد انجام معاینات تخصصی و آزمایشات پزشکی ویژه ضرورت داشته و یا می توان از سایر نیروهای سالم استفاده کرد.

7- مجریان عملیات کار در ارتفاع بایستی برخوردار از عمق دید , میدان دید , عدم مشکلات گیجی و گنگی و یا مشخصات نامطلوب دیگر باشند.

ایمنی داربست ها

 برای کلیه کارهایی را که نتوان در ارتفاع با استفاده از نردبان یا وسایل دیگر به طور اطمینان بخشی انجام داد بایستی داربست های مناسب و کافی فراهم کرد.

داربست هر ساختار موقتی شامل یک یا چند جایگاه , اجزای نگه دارنده , اتصالات و تکیه گاه ها است که در طی اجرای هرگونه عملیات ساختمانی از قبیل تعمیرات , نماسازی , تمیزکاری , رنگ آمیزی یا سایر کارهای مشابه به منظور دسترسی به بنا و حفظ و نگهداری کارکنان یا مصالح در ارتفاع مورد استفاده قرار میگیرد. در نصب و استفاده از داربست ها رعایت نکات ایمنی زیر ضروری است:

1- برپا کردن , پیاده کردن و یا دادن تغییرات اساسی در داربست ها باید فقط تحت مدیریت و نظارت یک شخص مسئول و با کفیت و حتی المقدور بوسیله کارکنانی که در این گونه کارها تجربه کافی دارند انجام گیرد.

2- اجزای داربست ها و کلیه وسایلی که در آن ها به کار می رود باید از مصالح مناسب و مرغوب انتخاب شده و طوری طراحی , ساخته و آماده شود که واجد شرایط ایمنی کار برای کارکنان بوده و توانایی پذیرش بارها و فشارهای وارده را داشته و در شرایط مناسبی نگهداری شوند.

3- قطعات چوبی که در ساخت داربست ها به کار می روند بایستی از کیفیت مرغوبی برخوردار بوده و الیاف بلندی داشته باشند, در وضعیت سالمی قرار داشته و رنگ نشده باشند.هیچ نوع کاری روی آن ها انجام نگرفته و عاری از هرگونه عیب خطرناک و بدون گره و پوسته و کرم خوردگی باشند.

4- تدبیرهای لازم اتخاذ شود تا تخته ها و الوارهائیکه برای ساخت داربست بکار می روند . در برابر ترک خوردگی محافظت شوند.

5- وسایلی که برای ساخت داربست ها به کار می رود بایستی در شرایط خوبی در انبارها نگهداری شوند و از وسایل نامناسب جدا گردند.

6- از طناب های لیفی نبایستی در در داربستی که در آن جا احتمال آسیب دیدگی این گونه طناب ها وجود دارد استفاده کرد.

7- طناب هایی که با اسیدها یا مواد خورنده و فرساینده دیگر  در تماس بوده اند یا معیوبند نباید به کار گرفته شوند.

8- در داربست نباید میخ های چدنی بکار برده شوند.

9- داربست ها باید با ضریب اطمینانی تا چهار برابر حداکثر بارگیری طراحی شوند.

برای برپا کردن داربست باید وسایل کافی فراهم و بکار گرفته شود.

11- هر داربستی باید به طور مناسب و کافی مهار شود.

12- به جز داربست های مستقل , هر داربست باید در فاصله های مناسب در دو جهت عمودی و افقی محکم به ساختمان مهار شود و همچنین باید دارای سطح اتکا کافی و مناسب باشد.

13- هر سازه و هر وسیله ای که به عنوان تکیه گاه جایگاه مورد  استفاده قرار میگیرد باید طبق استاندارد فنی ساخته شده و پایه محکمی داشته باشد و با میل مهارها و مهاربندی استوار گردد.

14-پایه های داربست باید به طور مطمئن و محکمی مهار شده باشد تا مانع از نوسان و جابجایی و لغزیدن داربست گردد.

15- در داربست های مستقل دست کم یک سوم تیرهای حامل جایگاه , تا پیاده شدن کامل داربست باید در جای خود باقی بماند و بر حسب مورد به تیرهای افقی یا به تیرهای عمودی به طور محکمی بسته شود.

16- هرگز نباید برای تکیه گاه داربست یا ساخت آن از آجرهای لق , لوله های فاضلاب یا بلوکه های غیر متصل سفال , بشکه , جعبه یا مصالح نا مطمئن دیگر استفاده شود.

17- بخش های فلزی داربست نباید ترک خوردگی , زنگ زدگی یا عیب های دیگر داشته باشند که احتمالا به استحکام آن زیان وارد شود.

18- داربست ها باید در وضعیت خوبی نگهداری شوند. هریک از بخش های آن ها باید طوری متصل , جا افتاده و مهاربندی شوند که در صورت استفاده مداوم از داربست جا به جا نشوند.

19- میخ هایی که برای اتصال اجزای داربست چوبی بکار می رود باید به ابعاد و کلفتی مناسب و تعداد کافی باشند.و تا انتها به طور کامل کوبیده شوند نه اینکه نیمه کاره رها شده و سپس خم شوند.

20- بعد از اتمام کار روزانه باید کلیه وسایل و ابزار و مصالح از روی داربست برداشته شوند.

21- در موقع پیاده کردن دابست باید کلیه میخ ها از قطعات پیاده شده کشیده شوند.

22- جابجایی , انبار کردن مصالح ساختمانی عبور و کار کردن روی داربست باید با احتیاط انجام گیرد و از هر ضربه ناگهانی به داربست اجتناب گردد.

23- در طول مدت استفاده از داربست باید دائما نظارت شود تا بار بیش از اندازه و مصالح ساختمانی غیر لازم روی آن گذاشته نشود.

24- تا آن جا که اکان دارد بار روی داربست باید به طور یکنواخت توزیع گردد تا از عدم تعادل خطرناک داربست جلوگیری شود.

25- از داربست نباید برای انبار کردن مصالح ساختمانی استفاده شود , مگر مصالحی که برای انجام کار فوری مورد نیاز باشد.

26- در مواقعی که هوا طوفانی است و باد شدید می ورزد کار را باید قطع کرد تا آن که تمام احتیاط های لازم اتخاذ شود.

27- در مواردی که روی جایگاه داربست برف یا یخ وجود دارد نباید کارگران روی آن کار کنند مگر آن که کلیه برف و یا یخ از روی آن برداشته شود و روی آن ماسه نرم ریخته شده باشد.

28- هر گاه لازم باشد روی داربست دستگاه بالابر نصب گردد باید :

 الف- بخش های متشکله داربست به دقت بازرسی شوند و در صورت لزوم به نحو مناسبی به مقاومت آن افزوده شود.

ب- از حرکت و جابجایی تیرهای افقی داخل دیواری جلوگیری شود.

ج- در صورت امکان پایه های عمودی بطور محکمی به بخش مقاوم ساختمان و در محلی که دستگاه بالابر باید نصب گردد متصل و مهار شوند.

29- سکوی دستگاه بالابر بین ریل های مهار جا بجا نشوند یا هرگاه بهنام بالا و پائین رفتن بار امکان برخورد آن باداربست وجود داشته باشد باید برای جلوگیری از گیر کردن بار به داربست , سرتا سر ارتفاع آن با نرده های عمودی پوشیده شود.

30 – اگر قسمتی از داربست احتیاج به تعمیر داشته باشد نباید قبل از رفع نقص و تعمیر داربست به کارگران اجاره کار کردن در روی آن داده شود.

ایمنی در جایگاههای کار :

1- کلیه داربست هایی که کارکنان روی آن ها کار می کنند باید دارای فضای کافی جهت اجرای کار مورد نظر باشند.

2- هیچ بخشی از جایگاه کار نبایستی بر روی آجرهای لق , لوله های آب , دودکش و سایر مصالح غیر مطمئن و نامناسب قرار گیرد.

3- از جایگاه داربست نبایستی استفاده شود مگر آن که ساخت آن به اتمام رسیده و وسایل حفاظتی لازم به طور مناسبی نصب شده باشند

4- پهنای جایگاه با در نظر گرفتن نوع کار بایستی مناسب باشد. و در هر بخش آن باید گذرگاهی به پهنای 60 سانتی متر فارغ از هر مانع ثابت و مصالح انباشته شده فراهم گردد.

5- در هیچ موردی پهنای جایگاه کار نباید از اندازه های زیر کمتر باشد.

الف – 60 سانتی متر عرض راهرو , اگر از جایگاه فقط برای عبور اشخاص بکار می رود.

ب- 80 سانتی متر , اگر از جایگاه برای گذاشتن مصالح ساختمانی استفاده شود.

پ- 110 سانتی متر , اگر از جایگاه برای نگهداری مصالح یا سکوی بلند تر دیگری استفاده شود.

ج- 120 سانتی متر اگر از جایگاه برای نصب یا شکل دادن به سنگهای نمای ساختمانی استفاده می شود.

د- 150 سانتی متر اگر از جایگاه برای نگهداری سکوی بلندتر دیگر و هم برای نصب و شکل دادن به سنگ ها استفاده می شود.

6- بطور کلی حداکثر پهنای سکوئی که با تیرهای داخل دیواری نگهداری می شوند نباید از 160 سانتی متر بیشتر باشد.

7- در صورت امکان یک فضای خالی بالای سری , دست کم به ارتفاع 180 سانتی متری بایستی بالای جایگاه کار در نظر گرفته شود.

8- جایگاه هر داربست پایه ای بایستی دست کم یک متر پایین تر از منتها الیه تیرهای عمودی قرار گیرد.

9- تخته ها و الوارهایی که جزئی از جایگاه کاربشمار می آیند یا بصورت پاخور لبه جایگاه بکار برده می شوند باید دارای شرایط زیر باشند.

الف- با در نظر گرفتن فاصله بین تیرهای تکیه گاه جایگاه کلفتی آن ها ایمنی لازم را تامین نمایند و در هیچ مورد کلفتی آن ها از 5 سانتی متر کمتر نباشد.

ب- پهنای آن ها دست کم 15 سانتی متر باشد.

10- هر تخته و هر الوار که جزئی از جایگاه کار به شمار می آیند نباید بیش از 4 برابر کلفتی تخته یا الوار از انتهای تکیه گاه تجاوز نماید.

11- تخته ها یا الوار نباید روی همدیگر قرار گیرند مگر آنکه احتیاط های لازم بعمل آمده باشد مانند متصل کردن قطعاتی که دو سر آن پخ شده است تا خطر زمین خوردن به حداقل کاهش یابد و جا به جایی چرخ های دستی به آسانی صورت گیرد.

12- تختههای زیرپایی که در ساختمان یک جایگاه بکار می رود بایستی از نظر کلفتی متحدالشک باشند.

13- تخته ها یا الوارهای که جز سکوی کار به شمار می روند باید حداقل با سه تکیه گاه نگهداری و مهار شوند مگر آنکه فاصله بین تیرهای افقی پشت سر هم تکیه گاه و کلفتی تخته ها طوری باشد که خطر  شکم دادن بیش از حد و بلند شدن سر دیگر تخته در بین نباشد.

14- جایگاه های کار باید به شیوه ای ساخته شوند که تخته ها یا الوارهای تشکیل دهنده آن ها , هنگام استفادهمعمولی جا به جا نشوند .

15- هر سکو یا جایگاه که بیش از 2 متر روی زمین یا کف قرار دارد باید دارای تخته بندی نزدیک به هم باشد یا می بایست چنان تخته ها پهلوی هم قرار داده شوند که هیچ نوع ابزار و لوازم کار و مصالح از لا به لای آن ها به پایین سقوط ننماید.

ایمنی پلکان ها , راهروها ,سطوح شیب دار , سطوح باز , منافذ و محل های حفاری و خاک برداری

بهرین روش ایمن سازی پلکان , راهروها , سطوح شیب دار و منافذ و محل های حفاری و خاک برداری شده و به عبارتی کلیه محل هایی که ارتفاع سقوط از آن ها بیش از 120 سانتی متر باشد استفاده از نرده های حفاظتی است.ارتفاع نرده های حفاظتی از کف طبقه یا سکوی کار نباید از 90 سانتی متر کمتر و از 110 سانتی متر بیشتر باشد. همچنین ارتفاع نرده راه پله نباید از 75 سانتیمتر و از 85 سانتی متر بیشتر باشد.

نرده های حفاظتی باید در فواصل حداکثر 2 متری دارای پله های عمودی بوده و ساختمان و اجزای آن دارای چنان مقاومتی باشد که بتواند در مقابل حداقل 100 کیلوگرم فشار و ضربه وارده در تمام جهات مقاومت نماید. به علاوه نرده باید مقاومت لازم را برای مواقعی که در معرض برخورد با وسایل متحرک قرار می گیرد داشته باشد.