یدک محور دریا کاسپین برترین تولید کننده قطعات کامیون و تولید کننده لوازم یدکی تریلی در ایران
تولید کننده قطعات ماشین های سنگین مانند تریلی در کشور زیاد نیست اما این تولید کننده ها با به کار گیری جدید ترین تکنولوژی ها در این زمینه و به کار گیری به روز ترین فناوری ها اقدام به تولید با کیفیت ترین و کارآمد ترین قطعات تریلی می کنند. تولید کننده قطعات تریلی در کشور ، قطعاتی چون انواع بوش ، انواع ضربه گیر ، انواع کاسه تریلی ، انواع واشر ، انواع قالپاق و انواع درب ها را تولید می کنند. نا گفته نماند که بسیاری از قطعات تریلی که در کشورمان تولید می شود مانند کاسه چرخ ، بوش قرقره ای اطاق هوو ، بوش کروی میل خروسک ، بوش دستک استریک و واشر لقی دار به کشور های دیگر همچون ارمنستان و قطر نیز صادر می شود.
انواع تولیدات این مجموعه شامل:
قیمت انواع قطعات تریلی
تولید کننده قطعات تریلی در کشور با بالا بردن کیفیت قطعات و پایین آوردن قیمت ، اقدام به کار آفرینی و در عین حال خدمت به راننده های زحمت کش تریلی ها کرده است. برای مثال بر اساس برآورد هایی که صورت گرفته است قیمت کاسه نمد در کشور های خاورمیانه از جمله قطر دو برابر کشور ما است برای همین بسیاری از کشور ها خصوصا کشور های خاورمیانه خواستار صادرات این نوع قطعات از کشور ما به کشور خودشان هستند.همچنین تولید کننده قطعات تریلی در کشور قطعات را در عالی ترین جنس آن به مرحله تولید می رساند. بنابراین قطعات تریلی تماما توسط تولید کننده قطعات تریلی در کشور تولید می شود و نیازی به واردات حتی کوچک ترین آن ها هم نیست بلکه با وجود پشتکار و استقامت تولید کننده های داخلی صادرات این قطعات جریان دارد
انواع واشر تریلی و قیمت آن
واشر تریلی از چندین نوع تشکیل می شود از قبیل ؛ واشر بغل قابلمه ای تریلی ، واشر گوشواره کفشک و واشر لقی دار. با وجود این که واشر ها قطعات بسیار کوچکی از لوازم یدکی تریلی هستند ولی نقش بسیار زیادی در سلامت فیزیکی آن دارند حتی جالب توجه است که بسیاری از کشور ها فناوری تولید واشر ها را در هر نوعی که باشد ندارند ، با وجود این که برای تولید واشر ها از فلز بسیار مقاوم استفاده می شود ولی قیمت واشر هایی که تولید کننده قطعات تریلی تولید می کند بسیار پایین تر از چیزی از است که تصور می شود. واشر های گوشواره ای که از واشر های پر مصرف تریلی ها هستند به صورت انبوه تولید می شوند و هیچ کمبودی احساس نمی شود ، دیگر انواع واشر نیز با کیفیت بسیار بالا و قیمت پایین در تعداد کثیری به مرحله تولید می رسند و نیاز راننده های تریلی را به خوبی تامین می کنند. قطعات تریلی همچون انواع بوش ها ، لاستیک ها ، واشر ها و ... همگی قابلیت تولید در کشور را دارند بنابراین وقتی می توانیم کالای داخلی خودمان خریداری کنیم و به قوت و توانایی جوانان پر تلاش خودمان افتخار کنیم دیگر نیازی به خرید قطعات از برند های کشور های خارجی نمی بینیم.
برای ورود به سایت این تولید کننده روی لینک زیر کلیک کنید
پیش از توضیحات درباره روش شارژ روغن کمپرسور لازم است بدانید مرکز خدمات تاسیساتی برودتی دآرین برودت کلیه خدمات مربوط به نگهداری و تعمیر چیلر در تهران و موتورخانه را برای شما انجام میدهد. کمپرسورهای بسته در کارخانه ی سازنده از روغن شارژ می شوند و به بازار عرضه می گردند. پس از تعمیر نیز لازم است، بعد از تخلیه ی روغن قبلی، براساس کاتالوگ کارخانه ی سازنده به مقدار لازم، روغن در کمپرسور آن ها شارژ شود. در جدول 1-2 مشخصات چند نمونه کمپرسور و مقدار روغن لازم برای هریک مشخص شده است. نوع روغن به کار رفته در کمپرسورها بستگی به نوع ماده ی مبرّد دارد. معمولاً برای سیستم های تهویه مطبوع مانند چیلر، کولر گازی، پکیج) با ماده ی مبرّد 22 از روغن نمره ی 300 یا 4GS و برای سیستم های سردخانه ای (یخچال، فریزر و دستگاه های مشابه) با ماده ی مبرّد 12 از روغن نمره ی 150 یا 3GS استفاده میشود. در سیستم های تبرید که ماده ی مبرّد آنa134 باشد از روغن 100SL استفاده می شود
شماره تلفن تعمیر کار موتورخانه در تهران : 09337752882
شارژ روغن کمپرسورهای بسته:
با قرار دادن لوله ی مکش کمپرسور در ظرف روغن و به کار انداختن کمپرسور روغن شارژ میشود که مقدار آن معمولاً بر روی کمپرسور بر حسب سانتی متر مکعب نوشته می شود.
جدول 1-2-مقدار روغن چند مدل کمپرسور بسته
اختصارات: خنک کن روغن= OC استاتیک= S
2-4-2-دستور کار شماره ی 2: شارژ روغن کمپرسورهای بسته
ابزار و وسایل مورد نیاز: شلنگ شارژ، ظرف روغن مدرّج، روغن کمپرسور.
مراحل انجام کار
1- به اندازه ی موردنیاز، روغن کمپرسور تمیز را در داخل ظرف مدرّج بریزید.
2- یک سر شیلنگ را به لوله ی شارژ کمپرسور و سر دیگر آن را داخل ظرف روغن قرار دهید.
3- لوله ی مکش را با درپوش یا انگشت مسدود نموده و کمپرسور را روشن کنید. روغن به داخل کمپرسور جریان می یابد.
4- بعد از تمام شدن روغن درون ظرف، کمپرسور را خاموش کنید و شلنگ را از آن باز کنید.
به طور کلی ترکیبات شیمیایی حشره کش باید دارای خصوصیات مطلوبه زیر باشند:
الف? روی آفت مورد نظر اثر کافی داشته باشند. سابق این اثر کافی را تلقاتی حدود 100 درصد می دانستند در سالهای اخیر این نظر تغییر کرده و بالعکس عده ای از بیولژیست ها از بین رفتن صد در صد یک آفت را در محیط اکولوژیک زیان آور و خطرناک می دانند، زیرا با انهدام آنها جانوران مفیدی که وابسته بدانها هستند نیز از بین می روند و از طرفی ممکن است جای خالی آنها در محیط به وسیله آفات زیان آور تری پرشود . لذا بر اساس این نظریه تأثیر مسموم از نظر تلفات روی آفت را حدود 75 تا 90 درصد بسته به مورد کافی می دانند.
ب- برای گیاهان زراعی زیان آور نباشد و اثر گیاه سوزی (phytotoxicity) نداشته باشد. گیاه سوزی ممکن است به صورت پژمردگی، زردی، ریزش برگ و میوه، سوختگی برگ، زنگ زدگی ویاگری (Russeting) میوه ظاهر شود. باید توجه داشت که موقع و مکانیسم مصرف مواد شیمیائی آفت کش در ایجاد گیاه سوزی مؤثر است. مصرف گوگرد در ساعات گرم روز اغلب ایجاد گیادسوزی می کند.
ج. برای انسان و دام بی خطر باشد و بطور کلی روی جانوران مفید حداقل تلفات را ایجاد کند به میزان مسمیت مواد شیمیائی آفت کش برای انسان و جانوران برحسب متوسط مقدار کشنده (L. C. 50) متوسط غلظت کشنده (L. C. 50) و یا مقدار سهم در یک میلیون قسمت از مواد غذائی (P. P. m) نشان داده می شود. (L. D. 50) نشان دهنده متوسط مقدار کشنده سموم برحسب میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن می باشد L. D. 50=X mg/kg و هرچه مقدار X کمتر باشد سمیت ماده شیمیائی بیشتر است.
50 .L. C نشان دهنده متوسط غلظت مایعات، بخصوص آب به مواد شیمیائی آفت کش می باشد که موجب مرگ 50 درصد از موجودات داخل آن مایع گردد و بر حسب p. p. m نشان داده می شود.
همانطور که گفته شد p. p. m نشان دهنده یک قسمت از ماده سمی در یک میلیون قسمت از مایعات و یا به طور کلی موادی که آلوده به سم شده اند می باشد. این معیار گاهی برای نشان دادن حداقل آلودگی مواد خوراکی به سموم آفت کش در سم پاشی که برای انسان و دام بی خطرند بکار می رود. مثلاً حد مجاز آلودگی مواد خوراکی به د.د.ت یک p. p. m است، یعنی در یک تن محصول وجود یک گرم د.د.ت بی خطر است و اگر آلودگی بیشتر از این حد باشد آن ماده غذائی قاعدتاً باید معدوم گردد.
د- از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. به عبارت دیگر مخارج ناشی از مصرف سموم کمتر از ارزش افزوده محصول زراعی باشد. البته در این ارزشیابی عواقب نامطلوب ناشی از کاربرد مواد شیمیائی نیز مورد توجه و ارزیابی قرار می گیرند.
